حداقل الزامات و استاندارد ها در آمورش پزشکی
مقدمه:
با آغاز هزاره جدید جهان در حال مواجهه با جهانی شدن در حیطه های گوناگون زندگی ماست. ما در حال ملاحظه افزایش مهاجرت پزشکان از یک کشور به کشور دیگر، رشد حرفه های جهانی که خدماتی در هر کشوری از جهان ارائه می کنند، هستیم. این طور اجتناب ناپذیری در حال ارائه یک مقدمه ای است که در تعاریف ملزومات واستانداردهای آموزشی و ارزشها و رفتار حرفه ای بطور بین المللی قابل قبول است. اگرچه محتوای برنامه درسی دوره های تحصیلی پزشکی، عمومی که در حدود 1600 دانشکده پزشکی اجرا می شود، از دانشکده ای به دانشکده دیگر فرق می کند. محتواشان با اصطلاحی از اهداف عمومی براساس توافق اساتید دانشگاهی با لحاظ کردن ملزومات در زمان امتحانات پایانی بیان می شود. این منتج به یک سطح خیلی متفاوتی از دانش، مهارتها و رفتار پزشکی می شود که بوسیله دانش آموختگان دانشکده های پزشکی، کشورهای گوناگون کسب می شود که بیش از شش میلیون ساکنین سراسر دنیا کاربرد کیفیت مراقبت سلامت دارد.
نتیجتاً ما نمی توانیم نسبت به نیاز فوری برای تبیین ملزومات و استانداردهای ضروری جهانی که دانش اصلی، مهارتها، کفایتها، نگرش ها و رفتار مربوط به ارزشهای جهانی مربوط به حیطه پزشکی را بی اعتنا باشیم. آنها بایستی در تعیین هر برنامه درسی پزشکی بعنوان ملزومات جهانی که میتوانند دانش آموخته ها را صرفنظر از اینکه در کجا آموزش دیده اند با کفایت های مشابه جهانی مشارکت کنند و از این رو کیفیت مراقبت سلامت بطور مناسب تضمین خواهد شد.
استانداردهای بین المللی وجهانی شدن:
روند جهانی بایستی تشکیل استانداردهای بین المللی معطوف به بهبود کیفیت زندگی جهت افزایش تعداد مردم می باشد. تاکنون استانداردهای بین المللی معاملات مالی و ارتباطات دوربرد که مردم قادر به ارتباط و معاملات تجاری می کند، وجود دارد. استانداردهای بین المللی در نواحی همچون حفاظت محیطی و ایمنی غذایی در حال پدیدار شدن هستند. استانداردها جمع آوری اطلاعات سازمانهایی همچون سازمان ملل و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه را قادر می سازند که اندازه های آماری مشترک را جهت انجام مقایسات ارتقاء دهند. همچنین استانداردهای حقوق بشر نظر جهانی را روی ایالتهایی که نسبت به استانداردها رفتار قابل قبول جهانی مهاجم هستند، را تحمیل می کند.
جهانی شدن در حال کمک جهت ایجاد یک چشم انداز جدید همکاری با اهداف مشترک و امتیازات مشخص است بدون ممانعت از فرهنگ، زبان و ملزومات گوناگون بومی که نسبت به واقعیات منطقه ای پاسخگو هستند. از این رو توسعه استانداردهای بین المللی مشترک با سرعت در حال پیشرفت می باشد. مخصوصاً از نقطه نظر چنین توافقات بین المللی می توان توافق معامله آزاد آمریکای شمالی (NAFTA 1993) و توافق عمومی سازمان تجارت جهانی مربوط تجارت در خدمات را می توان نام برد. (GATS 1994)
این توافقات در حال باز کردن درها بسوی تحرک جهانی است و توسعه استانداردهای آموزش مشترک و شناخت متقابل و آزاد سازی فرآیندهای که در آنها حرفه ها اجازه عمل پیدا می کند، را تشویق می کند. اگرچه آموزش عالی بطور شفاف در NAFTA ذکر نشده است ولی بوسیله Annex 12105 که کشورهای عضورا تشویق به گسترش استانداردهای قابل قبول متقابل برای دادن مجوز خدمات رسانان حرفه ای و فراهم نمودن پیشنهاداتی در شناخت متقابل بی تأثیر نیست.
استانداردها چه معنی می دهند؟
استانداردها گسترش پیدا کردند زیرا بدون آنها زندگی غیرقابل پیش بینی، آشفته و اغلب خطرناک است. استانداردهای سخت در ساختن ساختمان ها، پل ها و بزرگ راهها و تونل ها بکار می روند. ایمنی دقیق و استانداردهای تعمیر و نگهداری در هواپیمایی ضروری است و از خلبانان انتظار می رود آزمایشات مناسبی را گذرانده باشند. از آژانس های دولتی مشخص انتظار می رود استانداردهایی را جهت حفاظت از کیفیت آب آشامیدنی و غذا ارتقا دهند. مصرف کنندگان انتظار دارندفرآورده های دارویی ایمن و مؤثر باشند زیرا با استانداردها آزمایش می شوند. هنگامی که مردم پزشکان را می بینند آنها انتظار دارند یک حرفه ای کار را انجام دهد و فرض می کنند که آن آقا یا خانم استاندارد اخذ مجوز جهت کار در حیطه پزشکی را گذرانده است.
اگرچه اصطلاح استاندارد معانی گوناگون به افراد گوناگون می دهد و اغلب به طور مبادله آمیزی با اهداف، پیامدها و اهداف نهایی بکار می رود. گاهی اوقات کلمه همانند یک مترادف برای انجام کار بهتر در راههای غیر ویژه مثل «ما باید استانداردها را بهبود ببخشیم» یا «استانداردها بیش از حد پایین هستند».
تعریف دیکشنری از استانداردها به چیزی که تنظیم است و بوسیله یک منبع موثق، رسم یا توافق عمومی بعنوان یک مدل، مثال یا قانونی برای اندازه گیری کمیت، وزن، حیطه، ارزش یا کیفیت اتلاق می شود. استاندارد همچنین به عنوان معیار، اندازه، میزان، سنگ محک تعریف شده است که بوسیله آن تصمیم گیری و قضاوت می شود. از این رو کلمه استاندارد به طور همزمان به هم مدل و هم مثال و معیار یا میزان ارجاع داده می شود که جهت تعیین اینکه چطور عملکرد شخص نزدیک به مدل طراحی شده است. پس یک استاندارد هم یک هدف نهایی است (چه بایستی انجام شود؟) و هم یک اندازه پیشرفت به سوی هدف نهایی است (به چه خوبی این کار انجام گرفته است؟) بنابراین برای اینکه پرمعنی شود یک استاندارد بایستی چشم انداز واقعی ارزیابی جهت اندازه گیری اینکه اگر کسی با آن مواجهه شده است را پیشنهاد می کند.
یک استاندارد ممکن است اجباری باشد (از طریق قانون مورد نیاز باشد)، داوطلبانه یا غیر رسمی باشد (بوسیله سازمانهای حرفه ای تأسیس شده باشد و برای استفاده در دسترس باشد) یا غیر رسمی باشد (عموماً از طریق رسم یا دولت یا روش لباس پوشیدن یا رفتار مورد قبول باشد). آن از طرق گوناگون می تواند اندازه گیری شود و اعمال شود.
تعیین استانداردهای بین المللی و حداقل ملزومات ضروری آموزش پزشکی:
انتقال اطلاعات از آنهایی که دانش دارند به آنهایی که نیاز به دانش دارند و می تواند از آن استفاده کنند عمل هر استانداردی است. در سیستم آموزشی استانداردها به دانشجویان می گویند که از آنها چه انتظار می رود تا در دانشکده و زندگی حرفه ای موفق شوند و امتحانات اطلاعات را برای اینکه نشان دهند چقدر خوب از عهده انتظارات برآمده اند را فراهم می نمایند.
اولین استاندارد بین المللی در حیطه آموزش در ریاضیات گسترش پیدا کرد جائی که متخصصین مجبور به توافق شدند که در موضوعشان چه بایستی یاد داده شود و چه یاد گرفته شود. این کمک به ارتقا توسعه استانداردها در دیگر حیطه های علوم کرد. اگرچه آموزش پزشکی حیطه ای است که در این مقوله پشت سر دیگر حیطه ها عقب ماند با وجود تکنیکی ترین جنبه های پزشکی، شایستگی پزشکان و ماهیت رابطه پزشک و بیمار در حیطه های میان ملی.
در نگاه معانی خیلی مختلف استاندارد توضیح کاری ذیل از استانداردهای آموزش پزشکی ممکن است پیشنهاد گردد.
استانداردها در آموزش پزشکی بوسیله توافق متخصصین ویا اخذ تصمیم یک منبع موثق آموزش بعنوان تشکیلات و یا طرحهای الگو ایجاد می شوند که در ارتباط با جنبه های متفاوت آموزش پزشکی است و در چنین راهی جهت بررسی عملکرد دانش آموختگان برای برآورده کردن ملزومات حرفه ای قابل قبول عمومی ارائه می شود.
سه نوع استانداردآموزشی وابسته به هم ممکن است مجسم شود. ابتدا استاندارد محتوا یا استانداردهای برنامه آموزشی که مهارتها، دانش، نگرش ها و ارزش ها را توصیف می کند که اساتید قرار است یاد دهند و از دانشجویان انتظار می رود یاد بگیرند. دوم استانداردهای بررسی و عملکرد که درجات کسب استانداردهای محتوا و سطح کفایت ها را در ارتباط با ملزومات حرفه ای بیان می دارد. سرانجام استانداردهای فرآیند یا فرصت یادگیری که در دسترس بودن کارکنان و دیگر منابع ضروری برای دانشجویان پزشکی جهت مواجه با استانداردهای محتوا و عملکرد را بیان می کند. بعبارت دیگر استانداردهای محتوا آنچه را که باید آموخته شود و یاد گرفته شود بیان می کند و استانداردهای عملکرد توصیف می کند که استانداردهای محتوا به چه خوبی یاد گرفته شده اند. استانداردهای محتوا بدون استانداردهای عملکرد بی معنی هستند.مشابهاً استانداردهای فرصت یادگیری به تنهایی نمی توانند وجود داشته باشند زیرا بدون استانداردهای محتوا و عملکرد بررسی اینکه آیا منابع بطور مؤثر گسترش یافته هستند، امکان پذیر نیست. آموزش پزشکی بعنوان ملزومات اصلی ضروری که برنامه آموزشی دوره پزشکی عمومی جهت تجهیز پزشکان با دانش، مهارتها ونگرش های ضروری که دانش آموخته آموزش پزشکی یا آموزش تخصصی در برخی کشورها در حیطه پزشکی تحت نظارت تخصصی باید فراهم شود، توصیف می گردد.
از لحاظ چشم انداز بین المللی یک نفر در مورد حداقل ملزومات مورد نیاز جهانی یا بطور خلاصه حداقل ضروریات جهانی بصورت ذیل ممکن است بیان کند:
حداقل ملزومات ضروری جهانی که دانش، مهارتها و نگرش ها را در ارتباط با علوم پایه و پزشکی و کار بالینی وارزشهای اخلاقی که برنامه درسی آموزش پزشکی بایستی در برداشته باشد تا تضمین کند دانش آموختگان آماده شروع کار پزشکی تحت نظارت هستند و دانش آموختگان بیشتری بوجود آیند.
حداقل ملزومات مورد نیاز جهانی ممکن است شبیه یک کیک سه لایه ای تشکیل شده از لایه های دانشکده پزشکی، ملی و بین المللی بنظر برسد. مفهوم حداقل ضروریات جهانی، یکپارچگی برنامه آموزشی پزشکی را دلالت نمی کند. علاوه بر کفایت های جهانی که در سرتاسر جهان مورد نیاز پزشکان هستند، کفایت هایی وجود دارند که متخصص فرهنگ و جایی است که پزشک کار خواهد کرد. از این رو تعیین ملزومات واستانداردهای جهانی نبایستی به عنوان یک تهدید برای اصول اساسی در نظر گرفته شود چرا که آموزش پزشکی مجبور به آدرس دهی در نیازهای تخصصی در موقعیات فرهنگی و اجتماعی داده شده می باشد. استانداردها و ملزومات ضروری بایستی به عنوان یک راهنما نه به عنوان دستورات عمل نمایند و یک مهلت کافی در اجرای آنها جهت اجازه مرور مداوم و ارتقاء باید وجود داشته باشد.
برخی از هنرهای امروزی و علوم پزشکی برای کار پزشکی ضروری است و با توجه به پیشرفت سریع علوم و فناآوری کاربرد و ارزش جهانی این موارد روشن است. چنین عناصر ضروری جهت تعیین هر برنامه درسی پزشکی بایستی باهم مشارکت داشته باشند. چنین استانداردهای بین المللی بایستی بعنوان نقطه آغاز که در آن استانداردهای دانشکده پزشکی یا ملی اساس نیازهای منطقه ای بکار می روند بایداستفاده شود. چه استانداردها بین المللی باشند چه ملی اساتید بایستی خود را جهت اخذ امتیاز از رخدادهای جاری، سازگار و تعدیل نمایند. استاد هر دانشکده پزشکی که با رئیس دانشکده کار می کند مسئول تعیین اهداف یادگیری و تعیین برنامه درسی برنامه آموزش دانشکده که شامل روش های ارزیابی دانشجویان جهت ارائه کفایت های حرفه ای اکتسابی است، می باشد. فراهم آوری مدل های مطالعه ویژه ممکن است مابین دانشکده های پزشکی ودانش آموختگان مجزا گوناگونی بوجود آورد. دانشکده های پزشکی بایستی این شعار را که می گوید «جهانی فکر کن و منطقه ای عمل کن» را دنبال نمایند:
اگرچه استانداردها به تنهایی احتمالاً رفتار و انتظارات هیچ کسی را تغییر نمی دهند. بسته به اینکه استانداردها در سطح بین المللی یا ملی ارتقاء یافته اند، استانداردها باید به آزمونهای دانشجویان ملحق شوند و برای استانداردهایی که به موضوع، اساتید و دانشجویان مربوط است، آزمونها باید براساس استانداردها طراحی شود. اگر هر دو بهم ملحق شوند هم اساتید و هم دانشجویان خواهند دانست که امتحان چه چیزی را احتمالاً در بر خواهد داشت و هر دو خواهند دانست چه چیزی آموخته شده است. وقتی که کشوری استانداردها را اعلان می کند اما به استفاده از آزمونهای گذشته ادامه می دهد آنجاست که به استانداردهای جدید بی اعتنایی خواهد شد. اگر استانداردها پایه برنامه آزمون های ملی را تشکیل دهد به آنها بی اعتنایی نشده است. اگر استانداردهای ملی با استانداردهای جهانی مواجه شوند و سپس همه دانشکده های پزشکی که بوسیله سازمان ملی معتبر شناخته شده اند می توانند جهت مواجهه با سیستم اعتبار بخشی جهانی مورد قبول واقع شوند.
استانداردهای پزشکی در استفاده: نظر اجمالی دنیا
در ایالات متحده برد ممتحن های پزشکی ملی در سال 1915 تأسیس شد. از طریق دفتر مرکزی که در فیلادلفیامستقر بود برد ممتحن های پزشکی ملی استانداردهای برابر برای دکترهای پزشکی که فارغ التحصیل می شدند از همه 125 دانشکده پزشکی تضمین می کرد و قابلیت استفاده از مدارک تحصیلی شان را در سرتاسر ایالات متحده تأیید می کرد. آن امتحان یک شرط لازم برای اخذ پروانه در 50 ایالت است و اخیراً به عنوان شرط لازم برای دانش آموختگان پزشکی خارجی است. بوسیله کمیسیون آموزشی دانش آموختگان پزشکی خارجی دانش آموختگان از دانشکده های پزشکی خارج از ایالات متحده، کانادا و پورتوریکو شناخته می شوند و مدرک آنجا به دانش آموختکان خارجی اجازه کار بعنوان عضوی از حرفه پزشکی در آمریکا را می دهد. از سال 1993 فدراسیون ایالتی برد پزشکی و برد ممتحنین پزشکی ملی یک امتحان جدید سه مرحله ای برای اخذ مجوز پزشکی ایجاد کرده اند. آن طراحی شده است جهت بررسی توانایی پزشکی برای بکارگیری دانش، مفاهیم و اصول که در سلامت و بیماری مهم هستند و اساس مراقبت از بیمار را تشکیل می دهند.
در مکزیک اخیراً کمیته ملی اعتبار بخشی فرآیند اعتبارگذاری در تعدادی دانشکده پزشکی با حمایت کمیته آموزش پزشکی Liaison آمریکا را شروع کرده است.
در اروپا آموزش پزشکی در اثر تغییرات سیاسی که بوسیله توافق Maastricht 1993 و تأسیس اتحادیه اروپا و توافقات بازار کارگری آزاد به چالش کشیده شد. این ها منتج به مهاجرت های افزایش یافته پزشکان مابین ایالات عضو شد. در ژوئن سال 1975 انجمن اقتصادی اروپایی و اکنون اتحادیه اروپا یک دستورالعمل در حرکت آزاد دکترهای پزشکی و شناخت ابتدایی دیپلم ها و مدارک تحصیلی شان را انتشار داد. این دستورالعمل ها یک تحرک آزاد دکترهای پزشکی را مقدمتاً مابین هشت ایالت ایجاد کرد.در سال 1992 کشورهای EFTA هم شامل شدند و در حال حاضر تحرک آزاد در میان 18 ایالت عضو در حال مشارکت هستند. این تصمیم سیاسی براساس فرض قابلیت قیاس استانداردهای آموزش پزشکی در کشورهای عضو است. بنابراین ملزومات ویژه که خیلی رسمی بودند و حداقل دوره 6 ساله یا 5500 ساعت علوم پایه و بالینی و دوره آموزش که برنامه درسی پزشکی عمومی در دانشکده پزشکی مورد نیاز می باشد. در سال 1975 کمیته مشاوره ای آموزش پزشکی وظیفه تضمین استانداردهای بالای آموزش پزشکی در ایالات عضو بعهده گرفته است. آن تعدادی گزارش و پیشنهادات را انتشار داده است.
با استفاده از تأثیر غیرمستقیم و بدون قدرت حکمرانی آن در کاهش تفاوتهای سنتی مابین اروپای شمالی و جنوبی در جهت ارتقاء کیفیت آموزش پزشکی مشارکت کرده اند.
از نقطه نظر چالش در پیش رو ادغام اعضاء جدید اروپای مرکزی و شرقی با ملزومات اتحادیه اروپا علاقه و ایجاد ملزومات و استانداردهای متقابل در آموزش پزشکی با تلاش هایی در جهت اعتبار بخشی برنامه های پزشکی ممکن است رشد نماید.
در بریتانیا بزرگ، گزارش کمیته آموزش انجمن پزشک عمومی در دسامبر 1993 یک تلاش برای کاهش بار اضافی برنامه درسی که از طریق اصلاح استانداردها آموزش پزشکی عمومی ایجاد شده بود را منتشر کرد ومؤثرترین راه اصلاح ساختار برنامه آموزش پزشکی را نشان داد. گزارش پیشنهاد کرد دانشکده های پزشکی بایستی از برنامه آموزشی سنتی و همه چیز اثرگذار دور بشوند و بسمت هدف دوگانه جدیدتر تلاش بکنند. دانشجویان پزشکی عمومی باید برنامه درسی اصلی با دقت زیاد بپیوندند که ملزومات مورد نیاز برای تجهیز آنها را با مهارتهای ضروری که قبل از اینکه مسئولیتهای یک پزشک را قبول کند فراهم می نماید. به دانشجویان فرصت تعقیب مدل های مطالعه ویژه در حیطه های مورد علاقه شان داده می شود. مدل های مطالعه اختصاصی و اصلی به سختی ارزیابی می شود.
در استرالیا معیار ارتقاء برای اعتبار بخشی و همه امور مربوط به ارزیابی و اعتبار بخشی دانشکده پزشکی به کمیته اعتباربخشی انجمن پزشکی استرالیا (AMC) که در سال 1985 تأسیس شد، واگذار گردید. از سال 1991 وزارت بهداشت استرالیا الزام کرد همه پزشکان عمومی دراسترالیا اگر از دانشکده های پزشکی استرالیا یا نیوزلند فارغ التحصیل شده اند بایدبدون شرط در هر ایالتی یا قلمرو کشورهای مشترک المنافع ثبت شده باشند یا دارای مدراک انجمن پزشکی استرالیا باشند. قبل از تأسیس کمیته اعتبار بخشی پیشنهادات آموزش پزشکی GMC در UK مورد استفاده قرار می گرفت .
در آمریکاری لاتین از دهه 1960، اتحاد برای پیشرفت، مشارکت مابین انستیتوهای پزشکی آمریکای شمالی و جنوبی با تأثیر نهایی بر بهبود آموزش پزشکی رونق یافت. قانون جدید مهاجرت اعلان شده در ایالات متحده در سال 1977 موانع بزرگی را با هدف ریزش دانشجویان پزشکی آمریکای لاتین ایجاد کرد. امروزه کیفیت آموزش پزشکی در کشورهای آمریکای لاتین از سطح عالی تا ضعیف متفاوت است. انجمن فدراسیون دانشکده های پزشکی Panamerican که در سال 1962 تأسیس شد و انجمن ملی دانشکده های پزشکی جهت ارتقاء استانداردهای اعتبار بخشی در ایالات آمریکای لاتین تلاشهایی کرده اند. با عقد قرارداد MERCOSUL (همکاری مابین برزیل، پاراگوئه، اوروگوئه و آرژانتین) پزشکان بیشتر بر طبق استانداردهای توسعه یافته حداقل آمریکای جنوبی آموزش می بینند.
در آسیا، موقعیت از کشوری به کشور دیگر فرق می کند. در چین شناخت یک نیاز جهت جدید کردن آموزش پزشکی وجود دارد و اگرچه فقط تعداد کمی دانشگاههای پزشکی نوآوریها را به شکل پروژه های آزمایشی بکار گرفتند و بیشتر دانشکده های پزشکی به روش برنامه آموزشی استاد محور ادامه می دهند. اخیراً یک تلاش جهت جدید کردن فرآیند آموزش پزشکی انجام گرفته است و سیستم اعتباربخشی ملی برنامه های دانشکده پزشکی معرفی شده است. در مالزی جهت ارتقاء سیستم اعتبار بخشی دانشکده های پزشکی بر اساس تجارب کمیته Liaison ایالات متحده در آموزش پزشکی تلاشهایی وجود دارد.
فدراسیون جهانی آموزش پزشکی از آغازش درگیر بهبود آموزش پزشکی بوده است. اخیراً جهت ارتقاء استانداردهای بین المللی قابل قبول جهانی که برای استفاده در ارزیابی دانشکده های پزشکی تلاش را آغاز کرده است.
در اکتبر سال 1999 در کوپن هیکن یک نشستی از گروه متخصصین آموزش پزشکی رخ داد و گزارش این گروه کاری در تبیین استانداردهای بین المللی در آموزش پزشکی پایه بزودی باید منتشر شود. فدراسیون جهانی در نظر دارد جهت اجرا این استانداردها بعنوان ابزاری جهت بررسی بین المللی و اعتباربخشی دانشکده پزشکی یک سری کنفرانس ها و کارگاههایی را سازماندهی کند.
انستیتو آموزش پزشکی بین المللی که در سال 1999 بوسیله هفت پزشک چین نیویورک عهده دار وظیفه فراهم آوری رهبری در تبیین «حداقل ملزومات مورد نیاز جهانی برنامه های پزشکی عمومی» می باشد. پروژه شامل سه فاز می باشد. فاز یک بلافاصله با ایجاد انستیتو شروع شد. اطلاعات جنبه های گوناگون آموزش پزشکی جمع آوری شد وکمیته مرکزی متشکل از متخصصین مجرب در آموزش پزشکی بین المللی تببین فرآیند «حداقل ملزومات موردنیاز جهانی» که هر دانشکده پزشکی باید فراهم کند را شروع کردند. این ملزومات شامل علوم پایه تا پزشکی، دانش بالینی ومهارتها وارزش های حرفه ای، رفتار و اخلاق در مفهوم جهانی. از آنجا که هر کشور و منطقه ای و دانشکده پزشکی نیازها و ملزومات منحصر به فرد را خواهند داشت که البته برنامه آموزشی باید راهنمایی کند، آنها فقط قسمتی از محتوای آموزش برنامه درسی پزشکی را ارائه می کنند. چگونه اینها آموخته یا انتقال داده می شود، . ممکن است با هر دانشکده پزشکی فرق کند. هنگامی که توافق عام حاصل شد این الزامات در چندین دانشکده پزشکی منتخب آزمایش خواهد شد. (فاز 2) با بکارگیری موفق و دروس یاد گرفته شده، فرآیند استفاده شده در دو فاز ابتدایی تعدیل خواهد شد (فاز3) و به انجمن دانشگاهی جهانی برای آزمایش بیشتر بعنوان یک وسیله برای ارتقائ کیفیت آموزش پزشکی ومراقبت سلامت پیشنهاد می شود. آن ممکن است یک پایه قابل قبولی شود که می تواند برای فرآیند ارزیابی بین المللی و اعتبار بخشی برنامه های پزشکی مورداستفاده قرار گیرد. کمیته مرکزی انستیتو آموزش پزشکی بین المللی از طریق کمیته رهبری که شامل 8 متخصص آموزش و سلامت بالا رتبه با تجربه های ملی و بین المللی گسترده هدایت می شود. علاوه بر این از طریق کمیته مشاوره ای متشکل از 14 رئیس یا نمایندگان ارشد سازمانهای آموزش بین المللی اصلی که به آموزش پزشکی علاقمند و پویا هستند کنترل نهانی بالاتر صورت می گیرد. کمیته مشاوره ای یک مجمع مهم جهت تبادل اطلاعات، توصیه وکمک جهت اجتناب از دوباره کاری تلاش های مشابه انستیتوهای مختلف فراهم خواهد کرد. بنابراین تعیین حداقل ملزومات جهانی نبایستی به عنوان یک تهدید برای اصل پایه ای آموزش پزشکی که نیازهای اختصاصی در موقعیت فرهنگ و اجتماعی جایی که یک پزشک آموزش دیده و کار خواهد کرد، به حساب آید.
تمام رخدادهای فوق الذکر و فعالیت ها آگاهی فزاینده فرآیند جهانی شدن در آموزش پزشکی رانشان میدهد. البته در دایره متخصصان پزشکی جهان درک فزاینده سریع از یک نیاز فوری برای ارتقاء استانداردها و حداقل ملزومات جهانی در آموزش پزشکی که ممکن است آزمایش شود در سرتاسر جهان وجود دارد.
تردیدها و موانع:
بیشتر نگرانی که سوء فهم را در برمی گیرد این است که استاندارد بین المللی در آموزش پزشکی برابر است با یکپارچگی یا برنامه آموزشی مشترک. تقریباً شفاف است که هیچ کس در دنیای آکادمیک هیچ کاری را با قوانین سخت انجام نمی دهد. موضوع اساسی تشخیصی اینکه چه چیز جهانی است و چه چیزی منطقه ای است که به طور شفاف تفاوت بین جهانی شدن و یکپارچگی را بیان می کند.
برخی موضوعات جهانی فوراً می توانند بعنوان پایه مشترک شناخته شوند. آشکارا اساس علمی فرآیندهای بیماری ها، ژن بشری، اساس مولکولی بیماری، بهداشت (سلامت) عمومی مردم، اصول کار در حیطه پزشکی، رفتار و اخلاق حرفه ای و یا ارتقاء عادات استفاده دانش جهت تولید دانش بیشتر همه واقعاً جهانی است. مبادله اطلاعات پزشکی تاکنون جهانی است که از طریق اینترنت همه اطلاعات را در دسترس کل جهان قرار می دهد. دیگر موضوعات جهانی بعد از غربالگری برنامه های درسی دانشکده های پزشکی در سرتاسر جهان و ارزیابی پیامدهای یادگیری از طریق کیفیت مراقبت پزشکی ارائه شده، باید تشکیل شوند.
خیلی اسایتد بطور منفی استانداردها را با آزمون های چند گزینه ای استاندارد مربوط می سازند. اگرچه آزمونهای استاندارد فقط یکی از دیگر ابزار خیلی زیاد اندازه گیری پیشرفت به سمت استاندارد خارجی است همچون آزمون عملی عملکرد و یا ارائه عملی کفایتهای کسب شده در طول مطالعات.
بحث برانگیزترین موضوع در ارتباط با استانداردها این است که آنها چطور می خواهند ارتقاء پیدا کنند و اجرا شوند و از طریق چه کسی چنین استانداردهایی اجباری، داوطلبانه یا غیر رسمی باشد؟ یک توافق عمومی نسبی وجود داردکه استانداردهای محتوا و عملکرد باید داوطلبانه باشند نه اجباری و آنها که بوسیله انجمن های مدرسین و اساتید باید ایجاد شوند از مداخلات سیاسی باید مبری باشند. اگرچه بزرگترین موانع منابع نامساوی در دسترس در قسمت های مختلف جهان است که پزشکی در موقعیت فرهنگی متفاوت باید اجرا شود.
بنابراین مهم است که سعی کنیم نشان دهیم چه چیزی جهانی در نظر گرفته شود و چه چیزی منطقه ای و کجا مشترکات بهم می پیوندند و تاکنون در آموزش پزشکی چه چیزی جهانی است. این روشن است که فرآیند جهانی شدن آموزش پزشکی افزاینده و طولانی و پرزحمت است. البته روشن است که از آنجا صاحبان متفاوت آموزش پزشکی انتظارات گوناگونی دارند و توسعه ملزومات ضروری و استانداردهای بین المللی موضوع مذاکرات لازم برای رسیدن به توافق است. این البته نیازمند زمان است. بنابراین ما نسبت به نیاز فوری برای گسترش ملزومات ضروری بین المللی و استانداردها در آموزش، دیگر نمی توانیم بی اعتنا باشیم. اگر ما بوسیله یک رویکرد سازنده که از طریق دانش و تجربه متخصصان آموزش پزشکی در سرتاسر جهان هدایت می شود، پیش نرویم رویکردهای اجرایی ممکن است. با چیره شدن ناهمگونی های ممکن و غیر مکفی رفع نیازهای اجتماعی متغیر و آموزشی شروع شوند.
اخبار خیلی نوید دهنده ایی هست که خیلی از اساتید پزشکی برجسته آماده مشارکت در این گفتگو هستند با اعتقاد بر اینکه پیامدهای یادگیری مهمترین هستند.
Minimum essential requirements and standards in medical education
ANDERZEJ WOJTCZAK, M.ROY SCHWRZ USA, NY, White plains
Medical Teacher, Vol 22. No. 6,2000
