پاسخگویی اجتماعی پزشکان

پاسخگویی اجتماعی دانشکده های پزشکی بر طبق WHO یک دورنما برای دانشکده های پزشکی کانادایی

یک اجبار جهت هدایت در آموزش، پژوهش و فعالیتهای خدماتی دانشکده ها با لحاظ کردن نگرانی های سلامت جامعه، منطقه و/ یا ملت. آنها یک الزام دارند جهت ارائه خدمت. اولویت نگرانی های سلامت از طریق کار مشترک دولت  ها، سازمانهای مراقبت سلامت و حرفه های سلامت و عموم، باید شناخته شود.

WHO, 1995

جامعه دانشکده پزشکی و مشاغل پزشکی با امتیازات و منابع مشخص فراهم می کند و این قانع کننده است فقط تا جایی که آنها بطور آشکارا در خدمت نیازمندان و جامعه شان قرار بگیرند.

دورنمای دانشکده های پزشکی کانادا

Dr. Boelen می گوید «ما در حرفه آموزش پزشکانی هستیم که باید نیازهای مردم را رفع نمایند.

 

                                                         

 

بنابر این اساتید ابتدا باید نیازهای مردم را شناسایی کنند و سپس راههای برآورده کردن نیازها را پیدا کنند. «اگر اساتید پزشکان را برای کار در موقعیت آینده جایی که می خواهند کار کنند آماده ننماید، آنها نیازهای مردم را نمی توانند رفع نمایند». او به اساتید هشدار داد که اگر ما فکر کنیم که چون در آموزش خوب هستیم، پزشکان خوبی خواهیم داشت و یک سیستم مراقبت سلامت خوب، این موضوع اصلی نیست. بلکه این مهم است که با نیازهای مردم شروع نمائیم اگر محتوای آموزش پزشکی براساس موقعیت جامعه و نیازهای مردم نباشد، آن پاسخگوی اجتماع نخواهد بود.

 

                                                              

 

او چهارچوب پاسخگویی اجتماعی را با تأکید بر سه عنصر در آنچه در دایره است، آنچه در رئوس پنج ضلعی است و ارتباط بین آنها ارائه کرد. 

                  

ا پنج ضلعی نشان میدهد که مرکز همه فعالیتها، مراقبت سلامت براساس نیازهای مردم می باشد و رئوس پنج ضلعی شرکاء که مراقبت سلامت را برای نیازهای جوامع فراهم می کنند، می باشند. دانشکده پزشکی یک از این رئوس می باشند.

او می گوید سه چالش در این مدل وجود دارد:

1-اولین چالش مربوط به سازمان سیستم مراقبت سلامت می باشد. سیستم و خدماتش باید براساس نیازهای افراد و مردم تمرکز یابد.

2-دومین چالش تغییر سازمانی است. هریک از پنج شرکاء نیاز به سازماندهی جهت رفع نیازهای مردم می باشند.

3-سومین چالش مربوط است به مشارکت های مداوم

برای رفع این چالش ها، دانشکده های پزشکی باید به جامعه باز باشند: آنها مجبور به انجام سه کار می باشند.

1-آنچه در جامعه در حال رخ دادن است را بشنود و گوش کنند.

2-با دیگران مشارکت وکار کنند.

3-در سیستم سلامت اثر بگذارند.

دانشکده های پزشکی سه کار مهم دارند: آموزش، پژوهش و خدمت.

برای پاسخگویی جامعه همه این چهار ارزش اجتماعی باید: کیفیت انصاف، مرتبط و ثمربخش باشند.

 

         

 

پاسخگویی اجتماعی در پژوهش سلامت و زیست پزشکی:

Dr. Bernstein می گوید: انستیتوها سه رکن پژوهش را دربر می گیرند:

زیست پزشکی، علوم بالینی، سیستم بهداشتی، خدمات و عوامل فرهنگی و اجتماعی که تأثیر در سلامت جمعیت می گذارند. برای پاسخ به نیازهای جامعه لازم است که روابط پژوهشگران سلامت و مصرف کنندگان دانش سلامت قوی شود و ظرفیت تولید دانش افزایش یابد و جریان دانش برای استفاده سودمند سرعت یابد. هنگامی که فناوریهای جدید این امکان را افزایش دهند، نیاز به اولویت گذاری دارند. یکی از این اولویت های آموزشی و ارتقاء پژوهشگران و حمایت مداوم دوره های علمی مردان و زنان در پژوهش سلامت می باشد. تأسیس مراکز آموزشی با مشارکت دولت یا مراکز خصوصی .

 

پاسخگویی اجتماعی در سیاست مراقبت سلامت عمومی:

Dr. ward می گوید: پاسخگویی اجتماعی یک فرآیند سیستمی است. آن نیازمند یک رویکرد جدید است. آن در مورد مکالمه،ارتباط و مشارکت است. آن در مورد یک نگاه مشترک در مورد آینده است. آن در مورد امید است. موضوع اساسی در پاسخگویی اجتماع همکاری در یک مشارکت حقیقی است. چهار ملزومات برای یک مشارکت واقعی نیاز است. 

 

 

دانشگاه چگونه پاسخگویی اجتماعی اش را بیان می کند؟

               

 

پنج رکن اصلی که دانشگاه پاسخگوی اجتماع است:

1- تعهد به نظارت مشترک- با نیاز به گوش کردن و ترک کنترل

2- پاداش برای استاد دانشکده- ارتقاها و تصدی

3- تصویب پاسخگویی اجتماع در حکم مأموریت دانشگاه

4- ارزیابی از طریق اعتبار بخشی

5- ادغام در یادگیری (توسعه، اهداف برنامه محور براساس پاسخگویی اجتماعی)

چگونه دانشگاه پاسخگویی اجتماعی را پرورش می دهد؟

بدون درگیر شدن عمومی بیشتر در فرآیند اعتباربخشی و گزارش بیشتر اساتید دانشگاه به عموم، پاسخگویی رخ نخواهد داد. «در مورد شخص بوسیله آنچه آنچه انجام می دهد قضاوت کنید نه آنچه که می گوید».

 

عوامل تواناساز:

1- جامعه و دانشجویان بیش از اساتید و کلینیسین ها تمایل به درک پاسخگویی اجتماعی دارند. این حمایت ها باید ذخیره و مورداستفاده قرار گیرد.

2- بها دادن به پاسخگویی اجتماعی از طریق رهبری دانشگاه یک ضرورت است. تغییر فرهنگ نیازمند مدیریت در دانشکده پزشکی است.

3- قهرمانان اجراء پاسخگویی اجتماعی بسیار تعیین کننده هستند.

4- تعهد مالی برای اجرای برنامه ها یک ضرورت است.

- مشارکت و گفتگوی معنی دار باید گسترش یابد. این آموزش متقابل، شنیدن فعال و خطا در حین انجام عمل را در بر می گیرد. از چند رویکرد در درگیر کردن جامعه باید استفاده کرد. اعضا جامعه در انتخاب دانشجو پزشکی و بکارگیری سیاست ها باید بیشتر بکار برده شوند.

- آموزش دانشگاهی رادرگیر کنید. این نیازمند شناسایی رهبر و قهرمانان موضوع پاسخگویی اجتماع است. رویکردهای تیمی و میان رشته ای باید بکار برده شود. اساتید و دانشجویان باید به صورت بهم پیوسته بها داده شوند. یک حضور قابل رؤیت باید در جامعه وجود داشته باشد.

- استانداردها را تعیین کنید و پاسخگویی اجتماع را اندازه گیری کنید. سیستم های ارتقاء کیفیت مداوم را اجرا کنید.

- فضاهای خالی برنامه آموزشی رسمی و پنهان را در دانشکده های پزشکی بهم وصل کنید. پاسخگویی اجتماعی و مدل آموزشی رسمی را در زودترین زمان به هم ادغام کنید.

- برای رسیدن به اندازه های اهداف شفاف بیشتر تلاش کنید. و این نیازمند بنیاد نهادن در دانشکده های پزشکی است و توضیح اینکه چرا مهم است؟

- برنامه های پرداخت مالی پزشکان را ارتقاء دهید. این یکی از راههای رسیدن به موضوع پاسخگویی اجتماعی است.

 

دانشگاه چگونه پاسخگویی اجتماعی اش را یاد می دهد؟

یاددهی مساوی تغییر رفتار است. بنابراین هرگونه موفقیتی در یاددهی پاسخگویی اجتماعی در دانشکده های پزشکی تغییر در رفتار را در یاددهنده و یادگیرنده بوجود می آورد. همچنین باید بین اعمال خوب وپاسخگویی اجتماعی تمایز قائل شد.

 

عوامل توانا ساز:

1- همکاری مؤثر میان جامعه، خدمات سلامت واساتید حرفه ای سلامت.

2- ارتباط مؤثر میان رشته ای و چند رشته ای و درک اصول پاسخگویی اجتماعی

3- رؤسای دانشکده ها و اعضاء هیئت علمی اصول را درک می کنند و حامی یاددهی پاسخگویی اجتماع می باشند.

4- پاسخگویی اجتماعی به طور شفاف در اعلانیه مأموریت رؤسای کمیته پزشکی و دیگر حرفه های سلامت ارائه و حمایت شده است.

5- پاسخگویی اجتماعی به طور واضح در قسم نامه دانشجویان پزشکی بیان شده است.

6- سیاستها و فرآیندهای گزینش در تشخیص دانشجویان ظرفیت بالا که مایل به همکاری با مفاهیم پاسخگویی اجتماع و کاربرد آنها در کارشان به هنگام فارغ التحصیلی دارند، متمرکز هستند.

7- ارزیابی دانشجویان، بررسی دستیابی آنها به دانش، مهارتها و نگرش هایشان به اصول و مفاهیم پاسخگویی اجتماعی در برمی گیرد.

8- یک شناخت دانشگاهی برای آنان که در زمینه پاسخگویی اجتماعی مشارکت دارند و در آموزش پاسخگویی اجتماعی فعالیت دارند و همچنین پاداش به آنها وجود دارد.

9- سرمایه جهت تسهیل این حرکت روبه ارتقاء نمونه در دسترس هست.

- ادغام آموزش پاسخگویی اجتماعی با الزامات و مأموریت های دانشکده های پزشکی

- ارتقاء و اجرا اصول انتخاب رهبری که در مقوله پاسخگویی اجتماعی توانایی شناخت داشته باشد.

- توسعه و اجرا اصول برای ارتقاء و تصدی که فعالیتهای پاسخگویی اجتماع را منعکس می کند.

- توسعه و اجرا فرآنیدهای گزینش دانشجو که دانشجویان علاقمند به اجرا، اصول پاسخگویی اجتماعی را به هنگام فارغ التحصیلی در حیطه کاری خود بکار می بندند

- اجرا انتظارات اعتبار بخشی که فعالیتهای انستیتوهای سلامت را به سمت پاسخگویی اجتماع تسهیل می کند.

- ترویج استاد برجسته شدن: اجرا فرصتهای ارتقاء اعضاء هیئت علمی

- پرورش ارتباطات مابین جامعه، خدمات سلامت و دیگر اساتید حرفه های سلامت وانجمن ها

- ابتکارات و تجارب پاسخگویی اجتماعی مشترک ومستند طوریکه که دانشکده های پزشکی بتوانند از یکدیگر یاد بگیرند.

- ایجاد استراتژیهای ارزیابی پیامدهای نهائی.

 

دانشگاه پاسخگویی اجتماعی اش را چگونه اندازه می گیرد؟

Charles Boelen یک مثالی از تفاوتهای مابین یک دانشکده پزشکی کلان و یک دانشکده پزشکی که پاسخگو جامعه است ارائه داد.

 

            

 

او یک تعریف از گروه WHO در مورد پاسخگویی جامعه را یادآوری می کند. الزام جهت هدایت آموزش، پژوهش، فعالیت های خدمت رسانی و دانشکده ها به سمت رفع اولویت های سلامت مربوطه به جامعه، منطقه و یا / ملت که آنها اجبار به انجام آنها دارند.

موافقت نامه Accord 2003 بیان می کند پاسخگویی بایستی بر اساس پیامدهایی با رویکرد جامع و گسترده مراقبت سلامت باشد و چندی پیش از تنها درون دادها و فرآیندها باشد. تأسیس مجمع سلامت پتانسیل لازم جهت انتظارات و استانداردهای ملی با دروندادهایی از رهبران پزشکی را فراهم نمود.

عوامل تواناساز:

- مشارکت با پژوهشگران ارائه سلامت جهت ارتقاء اندازه های پیامد مفید خواهد بود.

- پیوند به پایگاههای اطلاعاتی همچون سرشماری امکان دارد و کمک در اندازه گیری پیامدها می کند.

- شناخت اندازه های پیامدها می تواند یک راه ملموس جهت برقرای ارتباط با جامعه باشد.

- اندازه های جایگزین می توانند بطور موقتی بکار روند وقتی که اندازه های پیامد تعیین شوند.

 

چالشها:

- اندازه گیری پیامدها در یک دوره کوتاه مدت مشکل می باشد.

- شناخت پیامدها مبتنی بر شواهد مشکل است.

- برخی پیامدها خارج از کنترل دانشکده های پزشکی هستند. برای مثال روابط خوب پزشک و بیمار به عوامل زمانی مربوط می شود. مشاوره های کوتاه یک سبب تأخیر هستند. دیگران نیازدارند در حل این مشکلات درگیر شوند تا پیامدهای خوبی بدست آوند.

حرکت به سوی پیشرفت جهت اندازه گیری پاسخگویی اجتماعی از طریق اقدامات ذیل:

 

1-   مشارکت

- یک نیاز برای درگیر شدن در جامعه وجود دارد. ارتباط با جامعه و دیگر حرفه ها یک نقش کلیدی است که بایستی اندازه گیری شود.

- یک الزام برای اتخاذ یک رویکرد دقیق جهت یاددهی واندازه گیری مهارتهای ارتباطی وجود دارد

- یک احتیاج برای اینکه خارج از حرفه پزشکی در مورد اندازه های پیامدها تصمیم بگیرند، وجود دارد. و این درخور دستیابی به جامعه است. از این رو محک زنی باید بیشتر اجتماعی باشد تا همتایی.

2-   شاخص ها: حرکت از فرآیندها به سمت پیامدها، یک نیاز جهت ارتقاء اندازه های پیامدها علاوه بر اندازه های فرآیندها وجود دارد.

3-   شناخت: یک نیاز در خصوص توسعه یک سیستم برای دانشکده های پزشکی که افراد را می شناسند و پاداش می دهند به آنهایی که پاسخگویی اجتماعی را ارائه می کنند. این باید شامل کسب شهرت علمی، پاداش ها وارتقاء باشد

4-   تغییر سازمانی: یک نیاز جهت تغییر سازمانی بویژه در ارتباط با شرایط کاری احساس می شود.

 

منبع:

Social Accountability:

Moving Beyond the Rhetoric

Plenary Session of  the Annual Meeting Association of Canadian Medical Colleges Canadian Association for Medical Education

Quebec ,Qc

April 28, 2003

Proceedings