پیامدهای یادگیری دوره پزشکی عمومی در اسکاتلند پایه ای برای توانمندی در پزشکی عمومی (قسمت دوم)

پزشک قادر به انجام چه کاری است؟

پیامد برای بررسی بیمار

در طی روشهای عملی نمونه های گوناگونی از روشهای بررسی بیمار وجود دارد و بسته به اینکه انتظار از یک فارغ التحصیل تازه پزشکی انجام آنها را خودش شخصاً بعهده بگیرد یا اینکه بداند آنها چگونه انجام می گیرد و مناسب استفاده است. کفایت در اصول عمومی بررسی بیمار ضروری است.

ـ اصول عمومی بررسی بیمار

انتخاب مناسب و استفاده از بررسی

درخواست/ دستور بررسی ها بر طبق پروتکل قوانین راهنمای منطقه ای

دریافت رضایتنامه آگاهانه برای جستجوها

آماده سازی بیماران برای بررسی ها عملاً و با اطلاعات کافی

ـ بررسی های آزمایشگاهی

دانش آشکار از مواقعی که بررسیهای آزمایشگاهی مورد نیاز است و روش های مورد نیاز جهت بدست آوردن موارد مورد لزوم برای بررسی ها ـ شامل:

بیوشیمی خون شناسی

میکروبیولوژی

پاتولوژی

سیتولوژی

ژنتیک

ایمونولوزی

ویروس شناسی

آزمایشات رادیولوژی

دانش آشکار از حیطه آزمایشات رادیولوژی در دسترس و استفاده مناسب در شرایط متفاوت

آزمایشات بالینی

یک تعدادی از آزمایشات بر اساس سیستم مشخص که فارغ التحصیل باید بداند و ممکن است ملاحظه کرده باشد اما بطور معمول انتظار نمی رود که انجام دهد. روش های عملی:

تست تحلیل ورزشی

نمونه گیری (بیوشیمی) پلور

اندوسکوپی GI بالایی و پائینی

الکتروانسفالوگرافی

پانکچرکمری

سیتوسکوپی

اسمیرسرویکال

کولپوسکوپی

بیوسپی پوست

آسپیراسیون مفصل

 

دکتر قادر به انجام چه کاری است؟

پیامدها مربوط به مدیریت بیمار

فارغ التحصیل های تازه پزشکی نمی توانند مورد انتظار باشند که تجارب مربوط به همه جنبه های مدیریت بیمار را بطور مستقل و بدون نظارت تجربه کرده باشند چرا که تعداد زیادی از آن جنبه ها، بوسیله قانون همانند تجویز دارو و محدود شده اند. اگر چه منطقی است انتظار از اینکه آنها دانشی که قابل اظهار باشد در جنبه های مهم مدیریت در مواردی که در ذیل آمده است در چنین فعالیتها بکار گرفته باشند.

ـ اصول عمومی مدیریت بیمار

استفاده از نگرش جامع و مبتنی بر بیمار با نظارت دقیق به تمام اطلاعات در دسترس از تاریخچه بیمار، معاینات بدنی و آزمایشات و مشاوره کامل با بیمار، بستگان و غیره ... شناخت اهمیت کار تیمی.

ـ داروها

دانش تجویز

انتخاب روش تحویل دارو

محاسبه دوزاژها

در نظر گرفتن تداخل و اثرات بالعکس

ـ جراحی

شناخت نشانه هائی برای مداخله و مداخلات جراحی در دسترس.

 استفاده مناسب از رضایت آگاهانه و فهم اصول مراقبت قبل و بعد از عمل

ـ روانپزشکی

تشخیص مداخلات در دسترس و استفاده از آنها

ـ اجتماعی

در نظر گرفتن شرایط اجتماعی بیمار، کار، خانواده و غیره هنگامی که مواردی درمانی تعیین می شوند

مداخلات در دسترس

نقش دیگر سازمانها

ـ رادیوتراپی

دانش موارد در دسترس و استفاده مناسب از آنها

فهم اثر آن بر بیمار

ـ خدمات درمانی 

استفاده مناسب ـ درک اینکه چه می توان از بیمار و فیزیوتراپیست و شغل درمانی/ گفتار درمانی و غیره بدست آورد.

ـ تغذیه

ـ درک نقش تغذیه بعنوان یک درمان غیر دارویی اصلی در تعدادی شرایط پزشکی

انتخاب روش مناسب تغذیه مکفی مطمئن و در برگیرنده نیازهای بیمار بطور مجزا

ـ طب اورژانس:

مدیریت شرایط تهدید کننده زندگی بدلیل تروما یا بیماری مثل انفارکتوس میوکارد حاد، کتواسیدوز دیابتی، آسم حاد، خونریزی، آنافیلاکسی و غیره ....................

ارائه یک کاربرد سیستماتیک با توجه به دستور العمل و برنامه راهنما و کار مؤثر بعنوان یکی از اعضای تیم اورژانس

مراقبت حاد:

مدیریت انواع شرایط جراحی و پزشکی که بطور آنی تهدید کننده زندگی نیستند اما نیاز به درمان زود دارند یا مدیریت شرایط جدی و تهدید کننده در دوره بعد از موارد اورژانس مثل: حادثه عروقی مغزی ساده، تشدید بیماری انسداد راه هوایی مزمن و غیره

مراقبت مزمن:

ملاحظه موارد: سن بیمار،  ذات بیماری مزمن، اثر بر بیمار مثل از دست دادن تحرک، تاثیر فیزیولوژیکی، استفاده مناسب دارو و وسائل و کمک ها.

مراقبت شدید:

شرایطی که تحت آن یک بیمار منفرد ممکن است نیاز به مراقبت شدید داشته باشد. شناخت توانایی های مانیتورینگ و مداخلات که تحت مراقبت شدید توصیه می شود و برای بیمار و خانواده شامل موارد فیزیولوژیکی کاربرد دارد.

مراقبت تسکینی:

شناخت اینکه مراقبت تسکینی چه را توصیه می کند و کجا و بوسیله چه کسی ارائه می شود. دانش اینکه چگونه مربوط به بیمار و خانواده و دوستان و همچنین اعضای تیم مراقبت سلامت و دیگر افراد مربوط می شود.

کنترل درد:

دانش تخصصی داروشناسی، مداخلات فیزیکی و فیزیولوژیکی.

انتخاب مناسب ترین روش و دانش که چه وقتی تسکین درد شروع شود. درک نقش متخصص مدیریت درد.

توانبخشی:

درک نقش ادغامی توانبخشی در بهبود بطور اختصاصی بعد از بیماری اصلی همانند ترومای قابل توجه، جراحی بعد از انفارکتوس میوکارد، آسیب نخاعی (فقدانی) یا پیوند.

توجه به نیاز برنامه اختصاصی توانبخشی و نقش اعضای حرفه ای مراقبت سلامت در تامین توانبخشی.

درمان های مکمل:

توجه به اینکه چه چیزی در دسترس است.

طرح کلی اینکه چه چیزی در رایجترین درمانهای موارد عملی کاربرد دارد.

درمانهای جایگزین و شرایطی که ممکن است با هم بکار روند. داشتن ذهن باز و بیطرفانه تصمیم گرفتن در استفاده از درمانهای مکمل.

 

ارجاع بیمار:

ارجاع مناسب به متخصصین حرفه ای: بررسی اینکه در چه مرحله ای از بیماری مدیریت ارجاع باید صورت گیرد.

دریافت و ارائه اطلاعات مناسب

مطلع نمودن بیمار

ارائه خدمات انتقال خون:

طبیعت و حیطه ارائه خدمات

فراورده های خونی چگونه بدست می آیند از طریق اهدا کنندگان و طریقه تولید که شامل موارد ایمنی می باشد.

تنوع فراورده های خونی در دسترس و اینکه آنها چگونه در شرایط گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند.

استفاده کارآ و مناسب انتقال خون در مراقبت از بیماران.

 

 

یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟

پیامدها برای ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری: هر تماسی ما بین یک پزشک و یک بیمار می تواند بعنوان یک فرصت برای ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری در نظر گرفته شود. بنابراین ضروری است که دانش آموخته جدید بداند که چگونه از بیشترین فرصت ها در طی استفاده از اصول دانش قابل ارائه که برای بیماران مجزا و کل جمعیت بکار برده شود استفاده نماید.

ـ تشخیص سبب های بیماری و تهدید کننده های سلامت بیماران و جمعیت در معرض خطر:

بررسی توزیع موارد خطرزا در جمعیت

ـ قادر به اجرای سیاست های کاهش خطر در موارد مناسب برای بیماران مجزا:

دانستن اینکه چگونه عوامل خطرزا را تغییر داد. استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد و مداخلات موثر.

ـ توجه به ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری که بسته به همکاری با دیگر متخصصین و آژانس ها می باشد:

تشخیص اینکه چه متخصصی و آژانسهایی قادر به ایفای نقش در ارتقاء سلامت می باشند.

ـ برنامه ریزی ارتقاء سلامت و به حساب آوردن موانع ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری در بیمار مجزا و جمعیت:

در نظر گرفتن موانع سازمانی، رفتاری، اقتصادی، سیاسی

ـ غربالگری:

معیار جهت تعیین اجرای مناسب برنامه های غربالگری.

 

 

 یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟

پیامدهای ارتباطات

ـ ارتباطات خوب تمامی جوانب حیطه کار در پزشکی را در بر می گیرد. همه دانش آموخته ها باید قادر به مهارتهای ارتباطی موثر در همه ی حیطه ها در کل رسانه ها باشند برای مثال: کلامی و نوشتاری، الکترونیکی و از طریق تلفن و غیره ...

ـ اصول کلی ارتباطات خوب:

قادر به شنیدن و استفاده تکنیکهای ارتباطی مناسب دیگر شامل توجه به ارتباطات غیر کلامی/ زبان حرکات بدن ( زبان بدن مصاحبه شونده و خود پزشک).

جمع آوری و ارسال اطلاعات بوسیله مهارتهای مداخلاتی و ثبت اطلاعات بخوبی.

 میانجی گیری، مذاکره و رفتار مناسب با شکایات.

ارائه گزارش شفاهی و نوشتاری ـ استفاده تلفن.

ارتباط با بیماران/ خویشاوندان:

پاسخدهی سوالات و بیان توضیحات و یا دستورالعمل ها

استراتژیهای در مواجهه با مشاوره مشکل شامل تنش زدایی، دادن اخبار بد و پذیرش کمبود دانش یا اشتباهات.

ارائه درخواست ها بعنوان مثال: پس از مرگ، اهدا عضو.

 دریافت رضایت نامه آگاهانه.

رازداری

ـ ارتباط با همکاران:

انتقال اطلاعات بطور شفاهی و یا کتبی و الکترونیکی.

هنر ارائه خلاصه اطلاعات و ارجاع بیمار

ـ ارتباط با پلیس و دادستان:

دستورالعمل مناسب هنگامی که چنین ارتباطی لازم است و چگونگی ارائه اطلاعات بدون زیر پا گذاشتن قوانین و اصول رازداری.

ـ ارتباط با رسانه ها و خبرگزاری:

درک مطلوب از اینکه چه کسی باید اطلاعات را به رسانه ها و خبرگزاری بدهد و به چه شکلی باید این اطلاعات شامل باشد که اسراری که به بیماران منفرد مربوط باشد حفظ گردد.

ـ ارتباط بعنوان معلم:

تشخیص اهمیت مواردی که پزشک میداند و دانستن محدودیت ها و پذیرش هنگامی که نمی داند: برخی تکنیکهای اساسی آموزشی مثل ارائه روش های عملی و استفاده از کمک آموزشی های گوناگون و غیره.

ـ ارتباط بعنوان حامی بیمار:

چگونگی تشخیص اینکه در چه موقعی مناسب است و چطور این حمایت بطور موثر بدست خواهد آمد.

 

یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟

پیامدهای اطلاع رسانی پزشکی

جمع آوری، ذخیره و استفاده اطلاعات همیشه بعنوان یک قسمت ادغام یافته حیطه عملی پزشکی بوده است. اگر چه این حیطه با استفاده از تکنولوژی بیشتر پیچیده شده است از طرفی افزایش نیاز به دانش آموختگان که در مهارتهای ارائه اطلاعات اساسی از ثبت اطلاعات ساده تا دستیابی و استفاده از اطلاعات کامپیوتری، احساس می شود. و همینطور استفاده از مهارتهای تکنیکی جهت انجام چنین وظایفی مربوط به دانش آموختگان که توجه به نقش اطلاع رسانی در مراقبت روز به روز بیماران و پیشرفت علوم پزشکی در کل، بسیار مهم می باشد.

ـ ثبت اطلاعات بیمار:

نگهداری کیفیت بالای ثبت (چه از طریق نوشتاری یا در کامپیوتر) ـ درستی و کیفیت اطلاعات ـ خوانایی ـ دانش انواع ثبت و اینکه چگونه سوابق ذخیره و بازیابی می گردد.

(چه از طریق دستی و یا الکترونیکی)

کد گذاری و طبقه بندی

راز داری شامل قوانین دستیابی به ثبت و اطلاعات پزشکی

ـ دستیابی به منابع اطلاعاتی:

استفاده از کتابخانه دیگر سیستم های دستیابی به اطلاعات و اطلاعات از منابع شامل پایگاه اطلاعات کامپیوتری و اینترنت.

چگونه اطلاعات سلامت جمع آوری شده بطور روتین در برنامه ریزی مراقبت و ارائه خدمت مورد استفاده قرار می گیرد.

استفاده از اطلاعات در پزشکی مبتنی بر شواهد.

تشخیص و استفاده از راهبردهای حرفه ای.

ـ مهارتهای فناوری اطلاعات (IT) و کامپیوتری:

استفاده از پست الکترونیکی Email , پردازشگر لغت، پایگاه اطلاعاتی، بسته های آماری، صفحات گسترده، BIDC/Medlin و ژورنالهای اینترنتی و غیره

ـ ثبت شخصی مورد استفاده برای پیشرفت حرفه ای:

نقش و استفاده از Portfolio , Logbook

 

ادامه دارد... 

 

منبع:

 

 «مسئولین گروه برنامه آموزشی پزشکی اسکاتلند مارس 2000»

Scottish Deans’ Medical Curriculum Group - August 2007