کنفرانس Outcome Based Education (قسمت دوم)
ـ طب اورژانس:
مدیریت شرایط تهدید کننده زندگی بدلیل تروما یا بیماری مثل انفارکتوس میوکارد حاد، کتواسیدوز دیابتی، آسم حاد، خونریزی، آنافیلاکسی و غیره ....................
ارائه یک کاربرد سیستماتیک با توجه به دستور العمل و برنامه راهنما و کار مؤثر بعنوان یکی از اعضای تیم اورژانس
مراقبت حاد:
مدیریت انواع شرایط جراحی و پزشکی که بطور آنی تهدید کننده زندگی نیستند اما نیاز به درمان زود دارند یا مدیریت شرایط جدی و تهدید کننده در دوره بعد از موارد اورژانس مثل: حادثه عروقی مغزی ساده، تشدید بیماری انسداد راه هوایی مزمن و غیره
مراقبت مزمن:
ملاحظه موارد: سن بیمار، ذات بیماری مزمن، اثر بر بیمار مثل از دست دادن تحرک، تاثیر فیزیولوژیکی، استفاده مناسب دارو و وسائل و کمک ها.
مراقبت شدید:
شرایطی که تحت آن یک بیمار منفرد ممکن است نیاز به مراقبت شدید داشته باشد. شناخت توانایی های مانیتورینگ و مداخلات که تحت مراقبت شدید توصیه می شود و برای بیمار و خانواده شامل موارد فیزیولوژیکی کاربرد دارد.
مراقبت تسکینی:
شناخت اینکه مراقبت تسکینی چه را توصیه می کند و کجا و بوسیله چه کسی ارائه می شود. دانش اینکه چگونه مربوط به بیمار و خانواده و دوستان و همچنین اعضای تیم مراقبت سلامت و دیگر افراد مربوط می شود.
کنترل درد:
دانش تخصصی داروشناسی، مداخلات فیزیکی و فیزیولوژیکی.
انتخاب مناسب ترین روش و دانش که چه وقتی تسکین درد شروع شود. درک نقش متخصص مدیریت درد.
توانبخشی:
درک نقش ادغامی توانبخشی در بهبود بطور اختصاصی بعد از بیماری اصلی همانند ترومای قابل توجه، جراحی بعد از انفارکتوس میوکارد، آسیب نخاعی (فقدانی) یا پیوند.
توجه به نیاز برنامه اختصاصی توانبخشی و نقش اعضای حرفه ای مراقبت سلامت در تامین توانبخشی.
درمان های مکمل:
توجه به اینکه چه چیزی در دسترس است.
طرح کلی اینکه چه چیزی در رایجترین درمانهای موارد عملی کاربرد دارد.
درمانهای جایگزین و شرایطی که ممکن است با هم بکار روند. داشتن ذهن باز و بیطرفانه تصمیم گرفتن در استفاده از درمانهای مکمل.
ارجاع بیمار:
ارجاع مناسب به متخصصین حرفه ای: بررسی اینکه در چه مرحله ای از بیماری مدیریت ارجاع باید صورت گیرد.
دریافت و ارائه اطلاعات مناسب
مطلع نمودن بیمار
ارائه خدمات انتقال خون:
طبیعت و حیطه ارائه خدمات
فراورده های خونی چگونه بدست می آیند از طریق اهدا کنندگان و طریقه تولید که شامل موارد ایمنی می باشد.
تنوع فراورده های خونی در دسترس و اینکه آنها چگونه در شرایط گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند.
استفاده کارآ و مناسب انتقال خون در مراقبت از بیماران.
یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟
پیامدها برای ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری: هر تماسی ما بین یک پزشک و یک بیمار می تواند بعنوان یک فرصت برای ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری در نظر گرفته شود. بنابراین ضروری است که دانش آموخته جدید بداند که چگونه از بیشترین فرصت ها در طی استفاده از اصول دانش قابل ارائه که برای بیماران مجزا و کل جمعیت بکار برده شود استفاده نماید.
ـ تشخیص سبب های بیماری و تهدید کننده های سلامت بیماران و جمعیت در معرض خطر:
بررسی توزیع موارد خطرزا در جمعیت
ـ قادر به اجرای سیاست های کاهش خطر در موارد مناسب برای بیماران مجزا:
دانستن اینکه چگونه عوامل خطرزا را تغییر داد. استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد و مداخلات موثر.
ـ توجه به ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری که بسته به همکاری با دیگر متخصصین و آژانس ها می باشد:
تشخیص اینکه چه متخصصی و آژانسهایی قادر به ایفای نقش در ارتقاء سلامت می باشند.
ـ برنامه ریزی ارتقاء سلامت و به حساب آوردن موانع ارتقاء سلامت و پیشگیری بیماری در بیمار مجزا و جمعیت:
در نظر گرفتن موانع سازمانی، رفتاری، اقتصادی، سیاسی
ـ غربالگری:
معیار جهت تعیین اجرای مناسب برنامه های غربالگری.
یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟
پیامدهای ارتباطات
ـ ارتباطات خوب تمامی جوانب حیطه کار در پزشکی را در بر می گیرد. همه دانش آموخته ها باید قادر به مهارتهای ارتباطی موثر در همه ی حیطه ها در کل رسانه ها باشند برای مثال: کلامی و نوشتاری، الکترونیکی و از طریق تلفن و غیره ...
ـ اصول کلی ارتباطات خوب:
قادر به شنیدن و استفاده تکنیکهای ارتباطی مناسب دیگر شامل توجه به ارتباطات غیر کلامی/ زبان حرکات بدن ( زبان بدن مصاحبه شونده و خود پزشک).
جمع آوری و ارسال اطلاعات بوسیله مهارتهای مداخلاتی و ثبت اطلاعات بخوبی.
میانجی گیری، مذاکره و رفتار مناسب با شکایات.
ارائه گزارش شفاهی و نوشتاری ـ استفاده تلفن.
ارتباط با بیماران/ خویشاوندان:
پاسخدهی سوالات و بیان توضیحات و یا دستورالعمل ها
استراتژیهای در مواجهه با مشاوره مشکل شامل تنش زدایی، دادن اخبار بد و پذیرش کمبود دانش یا اشتباهات.
ارائه درخواست ها بعنوان مثال: پس از مرگ، اهدا عضو.
دریافت رضایت نامه آگاهانه.
رازداری
ـ ارتباط با همکاران:
انتقال اطلاعات بطور شفاهی و یا کتبی و الکترونیکی.
هنر ارائه خلاصه اطلاعات و ارجاع بیمار
ـ ارتباط با پلیس و دادستان:
دستورالعمل مناسب هنگامی که چنین ارتباطی لازم است و چگونگی ارائه اطلاعات بدون زیر پا گذاشتن قوانین و اصول رازداری.
ـ ارتباط با رسانه ها و خبرگزاری:
درک مطلوب از اینکه چه کسی باید اطلاعات را به رسانه ها و خبرگزاری بدهد و به چه شکلی باید این اطلاعات شامل باشد که اسراری که به بیماران منفرد مربوط باشد حفظ گردد.
ـ ارتباط بعنوان معلم:
تشخیص اهمیت مواردی که پزشک میداند و دانستن محدودیت ها و پذیرش هنگامی که نمی داند: برخی تکنیکهای اساسی آموزشی مثل ارائه روش های عملی و استفاده از کمک آموزشی های گوناگون و غیره.
ـ ارتباط بعنوان حامی بیمار:
چگونگی تشخیص اینکه در چه موقعی مناسب است و چطور این حمایت بطور موثر بدست خواهد آمد.
یک پزشک قادر به انجام چه کاری است؟
پیامدهای اطلاع رسانی پزشکی
جمع آوری، ذخیره و استفاده اطلاعات همیشه بعنوان یک قسمت ادغام یافته حیطه عملی پزشکی بوده است. اگر چه این حیطه با استفاده از تکنولوژی بیشتر پیچیده شده است از طرفی افزایش نیاز به دانش آموختگان که در مهارتهای ارائه اطلاعات اساسی از ثبت اطلاعات ساده تا دستیابی و استفاده از اطلاعات کامپیوتری، احساس می شود. و همینطور استفاده از مهارتهای تکنیکی جهت انجام چنین وظایفی مربوط به دانش آموختگان که توجه به نقش اطلاع رسانی در مراقبت روز به روز بیماران و پیشرفت علوم پزشکی در کل، بسیار مهم می باشد.
ـ ثبت اطلاعات بیمار:
نگهداری کیفیت بالای ثبت (چه از طریق نوشتاری یا در کامپیوتر) ـ درستی و کیفیت اطلاعات ـ خوانایی ـ دانش انواع ثبت و اینکه چگونه سوابق ذخیره و بازیابی می گردد.
(چه از طریق دستی و یا الکترونیکی)
کد گذاری و طبقه بندی
راز داری شامل قوانین دستیابی به ثبت و اطلاعات پزشکی
ـ دستیابی به منابع اطلاعاتی:
استفاده از کتابخانه دیگر سیستم های دستیابی به اطلاعات و اطلاعات از منابع شامل پایگاه اطلاعات کامپیوتری و اینترنت.
چگونه اطلاعات سلامت جمع آوری شده بطور روتین در برنامه ریزی مراقبت و ارائه خدمت مورد استفاده قرار می گیرد.
استفاده از اطلاعات در پزشکی مبتنی بر شواهد.
تشخیص و استفاده از راهبردهای حرفه ای.
ـ مهارتهای فناوری اطلاعات (IT) و کامپیوتری:
استفاده از پست الکترونیکی E-mail، پردازشگر لغت، پایگاه اطلاعاتی، بسته های آماری، صفحات گسترده، BIDC/Medlin و ژورنالهای اینترنتی و غیره
ـ ثبت شخصی مورد استفاده برای پیشرفت حرفه ای:
نقش و استفاده از Log book و Portfolio
رویکرد پزشک به کارش چگونه است؟
پیامدهای علوم پایه، اجتماعی و بالینی و اصول مربوطه: یک دانش آموخته لایق، مشکلات سلامت را با استفاده از اصول دانش علمی رایج و درک پزشکی مربوطه تشخیص و توضیح می دهد و مدیریت می کند.
ـ ساختار نرمال و عمل هر یک بعنوان یک عامل بدون نقص و هر کدام از آنها بعنوان سیستم های اعضای اصلی:
آناتومی، فیزیولوژی، بیوشیمی، ژنتیک، مکانیسم های مولکولی، بیوشیمیایی و سلولی که در برقراری تعادل حیاتی مهم هستند.
ـ چرخه زندگی:
مراحل گوناگون و اینکه چگونه این مراحل بر ساختار طبیعی و عمل بدن مثل دوره جنینی، تازه تولد یافته، نوزاد، بچگی، نوجوانی، بزرگسالی، کهنسالی و مرگ تاثیر می گذارند.
ـ رفتار و روابط یک شخص و خانواده/ شرکا:
گروههای اجتماعی نزدیک هم
اجتماع در مقیاس بزرگ و جمعیت کل
محیط فیزیکی:
علوم رفتاری، روانشناسی و جامعه شناسی
ـ عوامل بیماری ها و راههایی که این بیماری بر بدن اثر گذار هستند (بیماری زایی) دانش و درک عوامل ذیل بیماری: ژنتیک، متابولیک، سمی، میکروبیولوژیک، اتوایمیون، نئوپلاستیک، دژنرتیو، تروماتیک، محیطی، اجتماعی، شغلی.
تغییر در ساختار و عمل بدن و سیستم اعضای اصلی که منجر به شرایط و بیماریهای گوناگون می شود:
پاتولوژی و پاتوفیزیولوژی مناسب
ـ اصول درمانی داروشناختی استفاده از داروها:
داروشناسی و اثر دارو بر بدن ـ مکانیسم عمل / تداخل دارو
عوارض جانبی/ واکنش های بالعکس.
ـ اصول اندازه های درمانی در مدیریت و تسکین علائم بیماری ها:
داروها ـ جراحی ـ درمان های مکمل.
استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در اندازه های درمانی.
ـ سلامت عمومی:
دانش و درک استنتاج علمی در ایجاد سلامت عمومی در سیستم سلامت ملی اصول برنامه ریزی مراقبت سلامت، اولویت گذاری خدمت و کنترل بیماری های واگیردار.
ـ اقتصاد سلامت
دانش و درک مفاهیم اساسی شامل هزینه مدیریت بیمار در سیستم سلامت ملی و جامعه و اقتصاد جیره بندی.
ـ پیشگیری بیماری:
دانش و درک عامل بیماری و شواهد عوامل ـ علت شناسی بیماری و روابط عوامل خطرزا و بیماری ـ عوامل پر خطر و جمعیت.
ـ اپیدمیولوژی:
دانش و درک اصول دموگرافی (جمعیت نگاری)، تنوع بیولوژیکی و آزمایشات بالینی.
ـ آموزش:
درک در خصوص کاربرد تئوریهای اساسی یادگیری و آموزشی ـ سازمان اساسی یاددهی و آموزش پزشکی در انگلستان.
رویکرد پزشک به کارش چگونه است؟
پیامدهای نگرش ـ درک اخلاقی و مسئولیت های قانونی
ارائه نگرش های مناسب بوسیله دانش آموختگان جدید پزشکی همانطور که بوسیله رفتار حرفه ای اشان نشان داده می شود، یک حیطه کلیدی در روابط آموزش دهندگان و مستخدمین می باشد و برای بیماران و عموم در کل بسیار مهم می باشد.
بنابراین داشتن نگرش بعنوان یک پیامد برای آموزش پزشکی دوره عمومی مهم است حتی اگر تبیین آن در مقایسه با دیگر پیامدها مشکل باشد. مسئولیت های قانونی حتی دانش آموختگان جدید متعدد هستند و همه مرتبط با حیطه کار عملی می باشد. یک درک منسجم از اصول اخلاقی و کاربرد مناسب آنها باید قبل از فارغ التحصیلی بدست آید.
نگرش های حرفه ای مناسب:
ایجاد اعتماد بین پزشک و بیمار و احترام برای بیماران و همکاران.
اتخاذ تفکر تلقینی ـ نگاه جامع به بیماران و مسائلشان.
ارج نهادن و حفظ استقلال بیمار و درگیر کردن بیماران در تصمیماتی که بر آنها اثر می گذارد. احترام به انستیتوهای حرفه ای و سازمانهای ارائه سلامت.
ـ استانداردها و اصول اخلاقی اساسی:
دانش و درک اخلاق پزشکی معاصر و اصول اخلاقی اصلی استقلال، بخشندگی، غیر تبهکاری و عدالت.
وظایف یک پزشک:
کاربرد عملی تئوری ها مثل پیگیری به ترتیب منطقی، وظیفه شناسی و اثر دوبل ـ اهمیت رازداری، اعتماد و درستی.
رفتار موثر با شکایات در مورد عملکرد خود.
ـ مسئولیت های قانونی:
بطور ویژه مربوط هست به
مرگ
تجویز دارو
سوء استفاده فیزیکی و جنسی بچه ها و بزرگسالان
گزارش استاندارد/ مراقبت های پزشکی بالعکس که دیگر پزشکان درگیر هستند.
کدهای اجرایی
امور حقوق بشر
ـ ارائه پزشکی در جامعه چند فرهنگی:
دانش و احترام به فرهنگها، دیدگاه ها، اعتقادات متفاوت و ارائه پزشکی مربوط به بدن انسان و مراقبت سلامت.
ـ امور روانی اجتماعی
اموری که از بیماران و همکاران هست و مربوط به انبوهی از ویژگی های متعدد هستند و شخصیت بشر را می سازند.
ـ امور اقتصادی:
دانش و توجه به محدودیت های مالی که تاثیر بر سیستم سلامت ملی می گذارند و تاثیر نهایی بر ارائه مراقبت دارند.
ـ مشارکت در توسعه پزشکی:
پیشرفت در علم پزشکی و اینکه چطوری بدست آید و بطور ویژه استعداد بالقوه برای هر دکتر که مشارکت در چنین پیشرفتی داشته باشد. نقش دکتر از لحاظ اخلاقی که آزمایشات بالینی را کنترل کند.
ادامه دارد...
منبع:
«مسئولین گروه برنامه آموزشی پزشکی اسکاتلند مارس 2000»
Scottish Deans’ Medical Curriculum Group - August 2007
Outcome base education
Tommorrow doctors
GMC
University of brown
